ဂ်ပန္ေတြ အလုပ္လုပ္ပံုနဲ႕ ျမန္မာေတြ အလုပ္လုပ္ပံု
ကမာၻေပၚမွာ
အလုပ္ခ်ိန္အမ်ားဆံုးတိုင္းျပည္မ်ားစာရင္း၊ ကမာၻေပၚမွာ အလုပ္အလုပ္ဆံုး ႏိုင္ငံမ်ားစာရင္းေတြကိုၾကည့္ရင္
ဂ်ပန္ဟာ အျမဲလိုလို Top (10) ထဲမွာ ရွိေနပါတယ္။ ကမာၻေပၚမွာ အလုပ္ခ်ိန္မ်ားသေလာက္ အလုပ္လည္း
အရမ္းၾကိဳးစားတဲ့ လူမ်ဳိးေတြထဲက လူမ်ဳိးတမ်ဳိးကိုျပပါဆိုရင္ ဂ်ပန္လူမ်ဳိးကိုသာ ျပလိုက္ပါ။
သင္မမွားပါဘူး။
ကၽြႏ္ုပ္အေနနဲ႔
အခုလက္ရွိ ေနထိုင္ေနတဲ့ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွာပဲ တရုတ္၊ ထိုင္း၊ မေလးရွား၊ အင္ဒိုနီးရွား၊
တူရကီ၊ ကိုးရီးယား၊ အိႏိၵယ၊ ဖိလစ္ပိုင္၊ ဗီယက္နမ္၊ အီရန္…အစရွိတဲ့ အာရွတိုက္သားမ်ား၊
အေမရိကန္(လူျဖဴ၊လူမဲ)မ်ား၊ အဂၤလိပ္မ်ား၊ ႐ု႐ွမ်ား၊ အာဖရိကတိုက္သားမ်ား၊ ကိုလံဘီယာ၊
ဘရာဇီး၊ ေပၚတူဂီ၊ တန္ဇန္းနီးယား…အစရွိတဲ့ ကမာၻ႕အေနာက္ျခမ္း၊ ေျမာက္ျခမ္း၊ အလယ္ပိုင္းက
ႏိုင္ငံျခားသား မိတ္ေဆြမ်ား မ်ားစြာရွိပါတယ္။ သူတို႔ေတြရဲ႕ ဂ်ပန္လူမ်ဳိးမ်ား အလုပ္လုပ္တဲ့အေပၚမွာ
ျမင္တဲ့ အျမင္နဲ႔ ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ျမန္မာေတြ ျမင္တဲ့အျမင္ဟာ အတူတူပဲ ျဖစ္ေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။
ကၽြႏ္ုပ္အတြက္ေတာ့
ဂ်ပန္မွာ ႏိုင္ငံျခားသားမိတ္ေဆြေတြကို အလြယ္တကူ ေတြ႔ရွိႏိုင္တာ၊ မိတ္ဖြဲ႔ရရွိႏိုင္တဲ့ေနရာကေတာ့....
ဂ်ပန္ လ.ဝ.က နဲ႔ ဂ်ပန္စာသင္ေက်ာင္းေတြမွာပါပဲ။ ဂ်ပန္လ.ဝ.က ကို အေၾကာင္း ကိစၥအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္
လာၾကရင္း ကိုယ့္ကိစၥမျပီးေသးလို႔ ထိုင္ေစာင့္ေနရတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ ကိုယ့္ေဘးမွာ ႏိုင္ငံျခားသားေတြ႔လို႔ကေတာ့
ကၽြႏ္ုပ္က အလြတ္မေပးပါ။
ပထမဦးဆံုးအေနနဲ႔
ဂ်ပန္ထံုးစံအတိုင္း အရင္ဆံုး ျပံဳးျပလိုက္တာပါပဲ။ သူတို႔က ျပန္ျပံဳးျပရင္ေတာ့ “ သင္က
ဘယ္ႏိုင္ငံကလဲ၊ ဘာလူမ်ဳိးလဲ၊ အခု ဘယ္မွာေနလဲ၊ ဂ်ပန္ေရာက္တာ ၾကာျပီလား….အစရွိတဲ့
profileေတြကို စပ္စုျပီးတာနဲ႔ ကိုယ့္ dataေတြလည္း ေျပာသင့္သေလာက္ျပလိုက္ပါတယ္။ ေက်ာင္းမွာလည္း
ဒီလိုပါပဲ။ေက်ာင္းမွာကေတာ့ ေန႔တိုင္းလိုလိုေတြ႔ရေတာ့ ပိုစကားေျပာျဖစ္ပါတယ္။ ပိုလည္းရင္းႏွီးပါတယ္။
ဒီေနာက္မွာေတာ့
ကၽြႏ္ုပ္စိတ္အဝင္စားဆံုး ေမးခြန္းေတြျဖစ္တဲ့ “သင္ ဂ်ပန္ကို ဘယ္လိုျမင္လဲ”၊ “ဂ်ပန္ေတြ
ခ်စ္လာ”း၊ “ဂ်ပန္ေတြ အလုပ္ လုပ္တာေရာ ဘယ္လိုျမင္လဲ” ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းေတြကို ေမးမိပါတယ္။ဒီေနရာမွာ
၈၀ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ရဲ႕ တူညီတဲ့ အေျဖေတြကေတာ့….”ဂ်ပန္လား…မလြယ္ဘူးေနာ္”၊ “ပင္ပန္းတယ္ေလ”၊
“ငါ့အိမ္ေထာင္ဘက္ကေတာ့ ဂ်ပန္ပဲ၊ ဒါေပမယ့္ ငါဂ်ပန္ေတြကိုမခ်စ္ဘူး”၊ “ငါဘာလို႔မ်ား ဂ်ပန္ကိုေရြးခ်ယ္ခဲ့မိပါလိမ့္လို႔
….”၊ “ဂ်ပန္ေတြကို ငါေတာ့ နားမလည္ဘူး” ၊“ ဂ်ပန္ေတြက လူေတြမွ မဟုတ္တာ၊ စက္ရုပ္ေတြေလ၊
အလုပ္ကို လူလိုမလုပ္ဘူး၊ ေသတာေတာင္ အလုပ္လုပ္ရင္းေသမယ့္ လူမ်ဳိး” “ဂ်ပန္ေတြ ၾကိဳးစားတာကေတာ့
လိုက္မမီဘူးေဟ့” စသျဖင့္ စသျဖင့္ သူတို႔ေတြရဲ႕ ေတြ႔ၾကံဳေနၾကရတဲ့ အေတြ႔အၾကံဳေတြကတဆင့္
ေပါက္ကြဲလာတဲ့ ေပါက္ကြဲသံစဥ္ေတြကို အခုလိုပဲ ၾကားခဲ့ဖူးပါတယ္။
ဒီစကားေတြဟာ
တေနရာထဲ တခ်ိန္ထဲမွာ စုေဆာင္းလို႔ရတဲ့ စကားေတြ အေတြ႔အၾကံဳေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ အလ်ဥ္းသင့္ရင္
သင့္သလို ရထားေပၚမွာ၊ ေက်ာင္းမွာ၊ အလုပ္ခြင္မွာ၊လ.ဝ.က မွာ၊ စားေသာက္ဆိုင္မွာ၊ ပြဲေတာ္
တခုခုမွာ စသျဖင့္ ေနရာမ်ဳိးစံုက ႏိုင္ငံျခားသားမ်ဳိးစံုတို႔ရဲ႕ အသံေတြကို ႏွစ္နဲ႔ခ်ည္ျပီး
စုေဆာင္းခဲ့ရတာေတြပါ။
ဂ်ပန္မွာ
အလုပ္အကိုင္အမ်ဳိးအစားေတြ ေျမာက္မ်ားစြာရွိပါတယ္။ ကၽြႏ္ုပ္ေလ့လာစုေဆာင္းထားသေလာက္ အလုပ္အမ်ဳိးအစားေတြကေတာ့
1. စားေသာက္ကုန္လုပ္ငန္း
2. အေရာင္းေကာင္တာလုပ္ငန္း
3. ဖက္ရွင္လုပ္ငန္း
4. အေထြေထြဝန္ေဆာင္မႈ
5. အႏုပညာနဲ႔ေဖ်ာ္ေျဖေရး
6. အေရာင္းျမွင့္တင္ေရး
7. စာေရးစာခ်ီလုပ္ငန္း
8. စာရင္းကိုင္လုပ္ငန္း
9. လူမႈဖူလံုေရးဝန္ေဆာင္မႈလုပ္ငန္း
10. ပညာေရးလုပ္ငန္း
11. ေပါ့ပါးေသာ ကာယလုပ္ငန္း
12. သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရး
13. ကုန္ထုတ္လုပ္မႈ၊
တည္ေဆာက္ေရး အင္ဂ်င္နီယာ၊ဒီဇိုင္းပညာရွင္
14. အိုင္တီ
နည္းပညာရွင္
15. ေဆးပညာရွင္၊ေဆးလုပ္ငန္းဝန္ေဆာင္မႈ
16. မီဒီယာလုပ္ငန္း
နဲ႔
17. အျခားေသာ မိမိကၽြမ္းက်င္ရာလုပ္ငန္းမ်ားဆိုျပီး
ရွိၾကပါတယ္။
အခုေဖၚျပတဲ့ လုပ္ငန္းေတြနဲ႔ပါတ္သက္ျပီး
အေသးစိတ္ကို အလုပ္အကိုင္အမ်ဳိးအစား က႑အေနနဲ႔ သီးျခားေဖၚျပေပးပါမည္။
ေလာေလာဆယ္နဲ႔ ေခါင္းစဥ္ပါအေၾကာင္းအရာျဖစ္တဲ့
ဂ်ပန္လူမ်ဳိးတို႔ အလုပ္လုပ္ကိုင္ပံုကိုပဲ ဆက္လက္ေျပာၾကပါစို႔။ ကဲ…ဒါျဖင့္ ကိုေရႊဂ်ပန္တို႔ ဘယ္လိုမ်ား
အလုပ္လုပ္ၾကပါလဲ။
ဂ်ပန္မွာ
“ အလုပ္” လို႔ ဆိုလိုက္တာနဲ႔ အလုပ္ဟူသမွ် ဂုဏ္ရွိစြ လို႔ ဂ်ပန္လူမ်ဳိး အေတာ္မ်ားမ်ားက
ခံယူထားၾကပါတယ္။ ကာယအလုပ္နဲ႔ ဥာဏအလုပ္တို႔ရဲ႕ ဝင္ေငြကလည္း သိပ္သိသိသာသာၾကီး မကြာျခားလွပါဘူး။
ေယဘုယ်အေနနဲ႔ ျခံဳေျပာရရင္ ဝင္ေငြအရ လူတန္းစားညီပါတယ္။
ဥပမာေျပာရရင္ အထက္တန္းေအာင္ျပီးတဲ့ ကုမၸဏီဝန္ထမ္း စာေရးတေယာက္ရဲ႕ လစာနဲ႔ ၊အမႈိက္ကားေမာင္းတဲ့သူရဲ႕လစာနဲ႔
၊ဂ်ပန္မွာ ေန႔စားလရွင္း အလုပ္သမားတေယာက္ရဲ႕ တေန႔( ၉) နာရီ ၊(၁၀)နာရီႏႈန္းနဲ႔ တလကို
ရက္ (၂၀)၊ (၂၂) ရက္ေလာက္ လုပ္တဲ့ ဝင္ေငြဟာ သိပ္မကြာလွပါဘူး။
ဒါေၾကာင့္လည္း
ဂ်ပန္ႏိုင္ငံဟာ ေယဘုယ်အားျဖင့္ လူတန္းစားညီတဲ့၊ လူလတ္တန္းစားလူဦးေရမ်ားျပားတဲ့ ခ်မ္းသာတဲ့
ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံျဖစ္ေနျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အရမ္းခ်မ္းသာတဲ့ သူေဌးၾကီးေတြလည္းရွိသလို၊ ေနစရာ
အိမ္မရွိေလာက္ကို ဆင္းရဲတဲ့ (Homeless) လူတန္းစားလည္း ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ႏိုင္ငံရဲ႕
၆၀ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ဟာ မရွိမရွား လူတန္းစားေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ မရွိမရွားဆိုတဲ့
အဆင့္မွာ ကိုယ္ပိုင္ လံုးျခင္းအိမ္ ခပ္ေသးေသးေလးရွိခ်င္ရွိမယ္၊ ကိုယ္ပိုင္ တိုက္ခန္းရွိခ်င္ရွိမယ္၊
အငွားတိုက္ခန္းလည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္၊ ကားရွိမယ္(လိုအပ္ရင္ဝယ္မယ္)၊ ပံုမွန္လံုေလာက္ေနတဲ့
ဝင္ေငြရွိမယ္၊ hand phone ရွိမယ္၊ အိမ္မွာ တီဗီ၊ေရခဲေသတၱာ၊အဲယားကြန္း၊Heater ၊
computer ၊ Internet အစရွိတဲ့ လူတေယာက္ မိသားတစုအတြက္ လိုအပ္တဲ့ အေျခခံလိုအပ္ခ်က္ေတြ
ျပည့္စံုစြာရွိေနပါတယ္။
ဂ်ပန္လူမ်ဳိးအေတာ္မ်ားမ်ားဟာ
အလုပ္သည္ ပထမ၊ အလုပ္သည္ ဒုတိယ၊ အလုပ္သည္ တတိယ လို႔ခံယူထားေလ့ရွိၾကပါတယ္။ ေတာ္ရံုတန္ရံု
ကိစၥနဲ႔ အလုပ္ဖ်က္ေလ့မရွိဘူး။ သာမာန္ ႏွာေစး ေခ်ာင္းဆိုး ကိုယ္ပူျပီးဖ်ား၊ ေခါင္းကိုက္၊
ေခါင္းအံု၊ အမ်ဳိးသမီးမ်ား အဓမၼတာအခ်ိန္ေတြမွာ ေနမေကာငး္ဘူးဆိုျပီး အလုပ္ကို ခြင့္ယူေလ့မရွိဘူး။
အဲဒီေလာက္ကို ေနမေကာင္းတဲ့ အဆင့္လို႔ သတ္မွတ္ေလ့ မရွိၾကဘူး။
အကယ္၍ သင္ဟာ
ဆီးႏွင္းေတြက်ျပီး ခ်မ္းေအးလွတဲ့ ဂ်ပန္ေဆာင္းရဲ႕ မနက္ခင္းတခုမွာ အဖ်ား ၁၀၀ ဒီဂရီ ဖာရင္ဟိုက္ေလာက
္အေနအထားနဲ႔ ကိုယ္ေတြပူျပီး ႏိုးလာခဲ့ျပီဆိုပါေတာ့။ ကိုယ္ေတြလက္ေတြက မလႈပ္ခ်င္ျဖစ္ေနမယ္၊
ေခါင္းကလည္း အံုေနမယ္၊ လည္ေခ်ာင္းက အသံသိပ္မထြက္ခ်င္ေတာ့ဘူး..စတဲ့ ေနမေကာင္းတဲ့ လူတေယာက္မွာ
ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရွိတာေတြ ျဖစ္ေနလို႔ အလုပ္ကို ၾကိဳေျပာထားျခင္းမရွိဘဲ ရုတ္တရက္ ဒီမနက္မွ
ခြင့္ယူဖို႔ ဖုန္းဆက္မယ္ဆိုရင္ ၈၀ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ အဆင္မေျပႏိုင္ပါဘူး။
သူတို႔ဘာေျပာမလဲ။
“ ဒါ (ခဇဲ) KAZE ၊風邪 ပဲ။
နင္ေဆးမေသာက္ဘူးလား၊ ေသာက္ဖို႔ေဆးမရွိရင္ ေဆးခန္းျပျပီး လာခဲ့လိုက္ေလ၊ တနာရီေလာက္ ေနာက္က်လိုက္ေပါ့။
နင္မရွိရင္ နင့္အလုပ္ေတြအတြက္ သူမ်ားေတြက ဝန္ပိုေနလိမ့္မယ္ေလ၊ အခုခ်ိန္မွ လူစားထိုးဖို႔
မလြယ္ဘူးေလ၊ က်န္းမာေရး ဂရုစိုက္ေနာ္…စသျဖင့္ အဲလိုမ်ဳိး အဓိပၸာယ္ရတဲ့ စကားေတြကို တိုက္ရိုက္၍ေသာ္လည္းေကာင္း၊
သြယ္ဝိုက္၍ေသာ္လည္းေကာင္း ေျပာၾကားျပီး ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ သူတို႔ လူမ်ဳိးေတြ လြန္စြာမွလည္း
ၾကိဳက္ႏွစ္သက္သည္ဟု ယူဆရေသာ၊ လြန္စြာမွလည္း ေနရာတိုင္းလိုလိုမွာ သံုးေလ့ရွိေသာ၊ လြန္စြာမွလည္း
ခံတြင္းေတြ႔လွေသာ စကားတခြန္းနဲ႔ အဆံုးသတ္သြားပါလိမ့္မယ္။
အဲသည့္ စကားလံုးေလးက
အဓိပၸာယ္လွပါတယ္။ အဓိပၸာယ္လည္း ေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲလို အခ်ိန္မ်ဳိးမွာေတာ့ ကၽြႏ္ုပ္အပါအဝင္
ေရႊျမန္မာအေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ အဲသည့္စကားကို မၾကားခ်င္ၾကပါဘူး။ (ျခြင္းခ်က္ ….အလုပ္ကို
အရမ္းအရမ္းကို စြမ္းစြမ္းတမံ ၾကိဳးစားခ်င္စိတ္ ရွိၾကကုန္ေသာ အခ်ဳိ႕အခ်ဳိ႕ေသာ ဂ်ပန္ေရာက္
ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ား မပါပါ)။
ဂ်ပန္လူမ်ဳိးတို႔ရဲ႕
လက္စြဲေတာ္ သည္းေျခၾကိဳက္ အဲသည့္ စကားကေတာ့ (GANBATE) ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဂ်ပန္လိုေတာ့ (頑張って) လို႔ ေရးပါတယ္။ အနီးစပ္ဆံုး ျမန္မာအသံထြက္ကေတာ့
(ဂန္ဘသဲ့) (ဂန္ဘတ္သဲ့)လို႔ ထြက္ေလ့ရွိၾကပါတယ္။ အဓိပၸာယ္ကေတာ့ သံုးတဲ့ေနရာကို လိုက္ျပီး
“ ၾကိဳးစားေနာ္၊ ေတာင့္ထား၊ ၾကိတ္လိုက္စမ္းကြာ”…စသျဖင့္ အားေပးတဲ့ အဓိပၸာယ္ပါပဲ။
ဂ်ပန္လူမ်ဳိးေတြဟာ
သူတို႔ရဲ႕ လမ္းေလွ်ာက္တတ္ခါစ ကေလးေလးက ယိုင္ယိုင္ထိုးထိုး လမ္းေလွ်ာက္ျပီး လဲက်သြားရင္လည္း
ခ်က္ျခင္းေကာက္ထူေလ့ သိပ္မရွိပါဘူး။ ကေလးကို စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ရပ္ေစာင့္ျပီး အနားကေန
(GANBATE)လို႔ ေျပာေလ့ရွိၾကပါတယ္။ အားကစားပြဲေတြမွာလည္း ဂ်ပန္ေတြပါလာရင္ တကြင္းလံုးဟာ
(GANBATE)ေနပါလိမ့္မယ္။ စာေမးပြဲတို႔၊ အင္တာဗ်ဴးတို႔ ေျဖတဲ့သူေတြကိုလည္း (GANBATE)
နဲ႔ အားေပးပါတယ္။ ေဆးရံုမွာ လူနာသြားၾကည့္လည္း လူနာက (GANBATE) ရပါတယ္။ အစားအေသာက္ေတြ
မွာထားျပီး ကုန္ေအာင္ မစားႏိုင္ေတာ့ရင္လည္း (GANBATE) ျပီး စားခိုင္းေလ့ရွိပါတယ္။ ေကာင္ေလးက
ေကာင္မေလးကို ရည္းစားစကား ေျပာတဲ့ကိစၥမွာလည္း အခ်င္းခ်င္း (GANBATE) နဲ႔ ေျမွာက္ေပးေလ့ရွိပါတယ္။
အလုပ္ခြင္ထဲမွာဆိုရင္ေတာ့ ေျပာစရာကို မလိုေအာင္ကို ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေရာ၊ သူမ်ားကိုေရာ
(GANBATE) နဲ႔ ခိုင္းေလ့ရွိၾကပါတယ္။
ကဲ…မိတ္ေဆြလည္း
ဒီေနရာအထိေရာက္ေအာင္ ေတာ္ေတာ့္ကို (GANBATE) ျပီး ဖတ္လိုက္ရသလို၊ ကၽြႏ္ုပ္လည္း အေတာ္ေလး
(GANBATE) ျပီး ေရးလိုက္ရတဲ့အတြက္ ခဏ နားလိုက္ပါဦးမည္။
ဆက္ေရးပါဦးမည္။
နႏၵာ(ဂ်ပန္)
0 comments:
Post a Comment